در هر جامعه ای آداب و رسوم خاص و عجیبی وجود دارد که کشور ما نیز از این قاعده مثتنی نمی باشد. به خصوص در ایران این آداب و رسوم بیشتر از هر جای دیگر دنیاست، این آداب و رسوم هم می توانند جالب و دیدنی باشند و هم می توانند عجیب باشند، شمال ایران نیز آداب و رسوم خاص خود را دارند که در این مقاله می خواهیم عجیب ترین آداب و رسوم مردم مازندران و شمال ایران را برای شما شرح دهیم و شما را با آن ها آشنا کنیم، با لحظه آخر همراه باشید و ادامه این مقاله را مطالعه فرمایید.

خوردن غذاهای خیابانی عجیب

برای ما ایرانیان، خوردن حلیم در صبح یا کله پاچه در روزهای تعطیل یا خوردن سبزی پلو با ماهی در سال تحویل یا لبو و باقالی در روزهای سرد سال یا خوردن کاهو با سکنجبین، خیلی عادی است. اما برای غیر ایرانی‌ها عجیب است. مخصوصا که فلسفه خاصی هم برای فلسفه‌بافی نداریم! عادت کردیم که چنین کنیم و می‌کنیم!

به هر حال خوردن غذاهای عجیب در روزهای خاص نیز فرهنگی است که قشنگ است و عجیب بودنش صرفا از نظر روایت‌هایی است که گردشگران خارجی معاصر در تور اصفهان یا تورهای ایران گردی در زمان برخورد با این فرهنگ غذایی و سبک زندگی ارائه کرده‌اند.

پشت کردن به دیگران!

یکی دیگر از فرهنگ‌های عجیب و غریب که در سبک زندگی ایرانیان عصر پست مدرن نیز دیده می‌شود، سنت پشت نکردن به دیگران است. حتما در مراسمات مثل عروسی و مهمانی ها و جشن‌ها دیده‌اید که کوچک‌تر ها پشت خود را به بزرگ‌تر ها نمی‌کنند و آن را نوعی بی احترامی قلمداد می‌کنند.

پشت نکردن به دیگران به خصوص بزرگ‌ترهای یک جمع، از جمله فرهنگ و رسوم عجیب ایرانیان است و ربطی به قشر خاصی از اقوام ایرانی هم ندارد. این‌که بعضا بگوییم: ببخشید که پشت بنده به شما هست و طرف هم در جواب بگوید که خواهش می‌کنم یا گل، پشت و رو ندارد، رسم شیرین و جالبی است که به هر حال، متداول شده و به نظر می‌رسد که فرهنگی ارزش‌آفرین و صلح‌دوست باشد.

 عجیب ترین آداب و رسوم و سنت های مردم ایران در این گفتار معرفی شده تا خوانندگان گرامی، در جریان جالب‌ترین سبک زندگی اقوام ایرانی کشور قرار بگیرند. سرزمین بزرگ ایران که میراث به جا مانده از تمدن بزرگ پارس است، به دلیل ظرفیت‌های شگفت‌انگیز طبیعی، اماکن توریستی متنوع، اقلیمی چهار فصل و تاریخی سترگ، از مناطق ویژه گردشگری خاورمیانه بوده و بخشی از این بهت را مدیون زیبایی‌های کم‌نظیر حاکم بر سبک زندگی و فرهنگ ژرف و شگرف مردمان خطه‌های شمال، جنوب، شرق و غرب کشور است.

در این گفتار تلاش شده تا شماری از عجیب ترین آداب و سنت‌ها و ادبیات گفتاری و رفتاری مردم ایران که کم‌تر شنیده‌ایم یا در رسانه‌ها دیده‌ایم معرفی شده و درباره آن‌ها بیش‌تر بدانیم. اگر شما مخاطب گرامی، در یکی از استان‌های ۳۱ گانه این سرزمین اهورایی زندگی می‌کنید و اطلاعاتی درباره آداب و رسوم مردمان خطه‌ای خاص از ایران پهناور دارید، مراتب را از طریق بخش کامنت در انتهای گفتار به اشتراک بگذارید.

فرهنگ و فرهنگ شناسی

 فرهنگ مجموعه پیچیده ای است که در برگیرنده دانستنی ها , اعتقادات , هنر ها , اخلاقیات , قوانین , عادات وهرگونه توانایی دیگری است که بوسیله انسان به عنوان عضو جامعه کسب شده است .

غالباً در مدارس همان روش هاي 50 سال گذشته به اجرا درمی‏آيد و شیوه های جدید تدریس کمتر اجرا نمی شود. تدريس با استفاده از يادگيري مشاركتي و فعاليتهای تیمی و گروهي مربوط به حل كار در كلاس ها از این شیوه های جدید است. در این روشها بر خلاف روش های معمول تدریس ـ یعنی روش سخنرانی كه عمدتاً فعالیت های كلاس بر عهده معلم است ـ در روش بحث گروهی دانش آموزان به طور فعال در فعالیت كلاس شركت می كنند. این روش به یادگیرندگان كمك می كند تا نقطه نظرهای خود را بیان كنند؛ عقاید و اندیشه های خود را توجیه یا تکمیل كنند و با نظرها و اعتقادات دیگران آشنا شوند. از سویی دیگر، نشستن افراد همچنین باید تغییر پیدا کند. بر خلاف روش سخنرانی كه در آن معلم در مقابل افراد كلاس قرار می گیرد در بحث گروهی، ترتیب نشستن اعضا ی گروه باید به صورت جلسات سمینار یعنی به شكل دایره باشد و معلم نیز مانند یكی از اعضای گروه در جایی از این دایره قرار می گیرد. از مزایای این طریق نشستن، دیدن متقابل همه دانش آموزان، تماس چشمی میان همه اعضای گروه و شركت كنندگان را در بحث ممكن می سازد و همگان احساس راحتی بیشتری می کنند. این نکات هم اکنون در غرب اجرا می شود. شیوه ای هم بوده است که در سیره پیامبر(ص) هم نقل شده است که نشست ها و جلسات ایشان با یارانشان، هم دایره وار بوده است.

كار فرهنگي در مدارس

 اشاره: متن زير گزيده، ويراسته و تكميل يافته گفتگويي است كه بهمن ماه 1390 به عنوان پیشنهادهایی برای فعالیت فرهنگی و تربیتی با يكي از معلمان پرورشي قم داشته‌ام. اميد كه براي فعالان مدارس و كانون‌هاي فرهنگي ـ تربيتي و مراكزي كه با نوجوانان و جوانان ارتباط دارند، قابل استفاده باشد. انشاءالله.

این نوشتار به همه معلمان انقلابی به ویژه پنج معلم و متفکران بزرگ انقلاب اسلامی آیت‏الله سیدمحمد حسینی بهشتی، امام موسی صدر، آیت‏الله مرتضی مطهری، آیت‏الله محمدجواد باهنر، آیت الله محمد مفتح (رحمهم الله) و فعالان جبهه فرهنگی و فکری انقلاب اسلامی تقدیم می‏شود.

پنج ذکر نجات بخش

آدم به پنج ذکر توجه داده شده که او را نجات می‌دهد: یک: ذکر خدا، دو: ذکر آیه‌های خدا، سه: ذکر عباد خدا، چهار: ذکر مرگ و پنج: ذکر نعمت‌ها. قرآن می‌گوید: «اگر آدم‌ها به این آیه‌ها توجه نکنند، روز قیامت کور محشور می‌شوند». آیه یعنی نشانه، یک نعمت برای انسان آیه است. معمولاً نعمت‌ها ما را یاد خدا نمی‌اندازد، بلکه بیشتر ما را غافل می‌کند. گاهی خدا به طریقی خودش را به ما نشان می‌دهد؛ اگر مریض شوید، به یاد خدا می‌افتید. اگر برای کاری طراحی و برنامه‌ریزی کنید اما به نتیجه نرسد، می‌فهمید که خدا دارد به شما می‌گوید که کسی نیستید. این‌ها همه آیه است. خدا با شکستن، مریض‌کردن، گرفتارکردن ما، ناامنی، میراندن اطرافیان، زلزله، سیل و هر چیزی که ما را از خواب بیدار می‌کند، خود را به ما نشان می‌دهد. قرآن می‌گوید: «ظالم‌ترین افراد کسانی هستند که آن‌ها را متوجه آیه کردند، ولی آن‌ها اعراض کردند.»

کار فرهنگی چیست؟

کار فرهنگی مثل ساخت‌وساز نیست که آدم بگوید خیلی خوب، این زمین، این هم مصالح، حالا بروید بسازید. کار فرهنگی مصالحش خیلی سخت گیر می‌آید؛ معمار و استادکارش خیلی دشوار به دست می‌آید. لذاست که به نظر من توی کار فرهنگی یک مقداری بایستی اهتمام ورزید. اولاً ببینیم ما چه قلم از قلمهای کار فرهنگی را اهمیت میدهیم.(قسمتی از بیانات امام خامنه ای در دیدار هیئت دولت89/6/8)